غزل شماره ۴۴۴ حافظ: شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری

معنا و تفسیر غزل شماره 444 حافظ

آیه اول

این شهر زیبا با چشم اندازی از همه طرف است
دوستان نماز عشق است، چه کار می کنید؟

شیراز شهری است پر از مردمان خوب و زیبایی آن از هر سو نمایان است. دوستان خوانده اند که عشق یک بازی است. اگر منظورتان این است، اکنون زمان آن است.

✦✦✦✦

بیت دوم

چشم بهشت ​​زین جوانی را نمی بیند
بهترین زین نباید به دست کسی بیفتد

هرگز در چشم روز جوانی شادتر به خود ندیده است و نه عاشقی زیباتر به دست کسی خواهد افتاد.

✦✦✦✦

آیه سه

او هرگز جسمی مرکب از روح ندیده بود
نگذارید زین های غبار آلود بر دامانش بیفتند

چه کسی تا به حال بدنی را دیده است که تماماً از روح ساخته شده است؟ امیدوارم مردم این روزگار بر سنگ او خاک نزنند.

✦✦✦✦

آیه چهار

چرا کسی را که قبل از من شکسته بود اخراج کردی؟
این پایان انتظار یک بوسه یا یک طرف نیست

چرا آدم آسیب دیده ای مثل من را با دل شکسته دور می کنی؟ حداکثر انتظار من یک بوسه یا یک بغل است.

✦✦✦✦

آیه پنج

کم است دریب، عجله کن که خوشحالی
یک سال دیگر امید به بهاری جدید را به ارمغان می آورد

عجله کنید چون شراب خالص است و استفاده کنید زیرا هوا خوب است، چه کسی می تواند امیدوار باشد که سال آینده به بهار جدید برسد؟

✦✦✦✦

آیه شش

در باغ، مخالفان عاشق لاله و گل هستند
هر کدام یک جام به یاد روی یاری برداشتند

هم جامی ها در باغ، مانند لاله ها و گل های رز، هر کدام یک لیوان شراب به یاد روی دلپار در دست دارند.

✦✦✦✦

بیت هفتم

به همین دلیل، من راز چرایی ظاهر شدن آن را فاش خواهم کرد
کار دردناک و سخت، دردناک و سخت

چگونه این گره را باز می کنی و این راز را فاش می کنی؟ این درد دردی جانسوز است و این کار بسیار سخت است.

✦✦✦✦

آیه هشتم

هر تار موی حافظ در دست جوکر است
مشکل نشستن در چنین کشوری است