مطالب
غزل شماره ۴۰۹ حافظ: ای خونبهای نافه چین خاک راه تو
غزل شماره 409 حافظ با الهام از غزل عبید زاکانی در مدح شاه شیخ ابواسحق و توسط شاعر در مدح شاه منصور سروده شده است. تمام ابیات این غزل خطاب به معشوق و بیانگر زیبایی و کمال اوست. نیکویی چانه یا مشک خوشبو به بهای خاک عاشق است و آفتاب زیر کلاه معشوقش می درخشد. نرگس چشم یار را ندید پس غرور می فروشد.
