غزل شماره ۲۸۷ حافظ: ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش

آیه اول

آخه همه عکسات قشنگن و همه جات قشنگن
من عاشق معاشقه شیرین شما هستم

ای چهره ات مهربان و اندامت برازنده و زیبا و لبهای شیرین و سپاسگزارت قلبم را شاد می کند.

✦✦✦✦

بیت دوم

حضورت مثل گلبرگ لطیف است
مثل علف برنج، شما خوشحال هستید

بدنت مثل گلبرگ های تازه نرم است و پاهایت به زیبایی برنج در بهشت ​​بهشت.

✦✦✦✦

آیه سه

استایل و جذابیت شما زیباست، خطوط و خال هایتان زیباست
چشم و ابروی تو زیباست، قد بلند و قد بلند

حرکات و حرکاتت شیرین، خطوط و خال های صورتت زیبا، چشم ها و ابروهایت زیبا، قد و قدت زیباست.

✦✦✦✦

آیه چهار

گلستان، خیالم پر از توست
من هم عاشق زلف سمن سای شما هستم

به خاطر تو باغ افکارم پر از کتیبه شد و دماغ دلم از بوی عطر تو معطر شد.

✦✦✦✦

آیه پنج

در مسیر عشقی قدم بردار که سختی بر آن غلبه نکند
به خاطر آرزوی تو خودمو خوشحال کردم

در راه عشقی که سیل حوادث منقطع شد، دل مرا به شوق ارتباط با تو شاد کردی.

✦✦✦✦

آیه شش

در مورد قند موجود در چشمان خود که می دانید بیماری است چه بگویید
چهره زیبای تو درد مرا خشنود می کند

چگونه در مقابل چشمانت خدا را شکر کنم که با اینکه خودش مریض است اما با زیبایی که به چهره تو بخشیده دردم را التیام می بخشد.

✦✦✦✦

بیت هفتم

در صحرای سخت، از هر طرف خطر وجود دارد
حافظ بی دل به تولای تو می رود

حافظ گرچه خطر نابودی از هر سو در راه جست و جو و جست و جو است، اما حافظ بی آنکه دل کند به سوی هوای عشق و دوستی تو می رود.

منبع: شرح الجلالی بر حافظ با شرح و تلخیص.