غزل شماره ۲۶۶ حافظ: دلم رمیده لولی‌وشیست شورانگیز

معنا و تفسیر غزل شماره ۲۶۶ حافظ

آیه اول

قلب من پر از عشق و هیجان است
دروغ، وعده و دعوای رنگارنگ

عاشق زیبای لولی صفات، شادی ساز، وعده های دروغین، عاشق و شیاد. قلبم فرار کرد و از فضای سینه تخلیه شد.

✦✦✦✦

بیت دوم

فدای برهان چک ماه بدرخشد
هزار جامه تقوا و عفت

هزار جامه تقوا و جامه تقوا فدای شکاک پیراهن زیبا.

✦✦✦✦

آیه سه

من عمویت را با خود به زمین خواهم برد
این عطر است تا زمانی که خال شما به خاک تبدیل شود

خال تو را با خودم به گور می برم تا قبرم بوی خال سیاه تو را بدهد.

✦✦✦✦

آیه چهار

فرشته عشق نمیدونه چیه ساقی
جام و گلابی را برای خاک یک فرد کوچک سفارش دهید

اساس عشق الهی اراده و اختیار است و فرشته چاره ای ندارد و از عشق چیزی نمی آموزد. ای پیاپه، جام عشق را طلب کن و از شراب عشق بنوش، بوی آن چون گلاب آمیخته به غبار وجود انسان.

✦✦✦✦

آیه پنج

جام را تا سحر بر کفن من بگذار
من وحشت قیامت را در دلم حمل می کنم

در جامه مرگم مقداری شراب بگذار تا صبح روز قیامت که مردگان به صحرای محشر می آیند، ترس قیامت را به کمک باد از بین ببرم.

✦✦✦✦

آیه شش

بیچاره و خسته اومدم پیشت عزیزم
که فقط نعمت توست، نه آویزان شدن دست

ناامید و دلشکسته به آستانت روی آوردم به من رحم کن که برای رسیدن به هدفم هیچ وسیله و بهانه ای جز عشق تو ندارم.

✦✦✦✦

بیت هفتم

او به من گفت: “بیا.”
به مقام راضی باشید و از تمسخر فرار نکنید

بشتاب خواننده نامرئی دیشب به من گفت که هر چه به دست می آوری باید خوشحال باشی و تسلیم رضای خدا شوی.

✦✦✦✦

آیه هشتم

هیچ مانعی بین عاشق و معشوق نیست
تو خود حجاب حافظ مردم من هستی

هیچ چیز عاشق واقعی را از معشوق جدا نمی کند، حافظ اگر به بهشت ​​نرسید، این پرده روح را بردارید تا با دوست ارتباط برقرار کنید.

منبع: دیوان حافظ از خلیل الخطیب رهبر.