غزل شماره ۲۴۸ حافظ: ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر

معنا و تفسیر غزل شماره 248 الحافظ

آیه اول

ای صبا تو از فلان جا پیش من می آیی
من غمگینم و مریض، غم من آسان است، زندگی به سراغم می آید

ای باد صبا، از نفس آن عزیز، بوی خوشی برایم بیاور. غمگینم؛ رایحه ای را برایم بیاور که روح و جانم را آرام می کند.

✦✦✦✦

بیت دوم

اکسیر مراد را بر قلب بی حاصل ما بزن
یعنی من را از خاک در نامه ای دوستانه خطاب می کنید

سکه تقلبی بی ارزش دل ما را با اکسیر کمروایی گرانبها و باارزش کن، یعنی نشان خاک را بر در خانه دوست برایم بیاور.

✦✦✦✦

آیه سه

در کمین با قلب من جنگ است
تیر و کمان از چشمه اش به سمتم می آید و لبخند می زند

در گوشه ای کمین کرده ام تا ببینم چه اتفاقی می افتد و با دلم در تضاد هستم که عاقبت کار چه می شود. کمان از پیشانی او و تیری از جادوی او برای من بیاور.

✦✦✦✦

آیه چهار

من در غیبت، جدایی و غم بزرگ شدم
ساغر از اعماق یک جوان جدید به من می آید

من تنها و دور بزرگ شدم. از دست جوانت یک جام شراب برای من بیاور.

✦✦✦✦

آیه پنج

اجازه دهید منکران دو یا سه جرعه از این را بچشند
اگر بیمار روانی نیستند، پیش من بیایید

منکران عشق دو سه فنجان از این شراب را بچشند و اگر از گرفتن آن امتناع کردند، هر چه زودتر آن شراب را برای من بیاورند.

✦✦✦✦

آیه شش

سقیات العشرت امروز برای فردا
یا از دادگستری برای من خط امنیتی بگیرید

ای پیاپی، یا سعادت امروز را به فردا می گذاری، یا از بارگاه سرنوشت با ضمانت بقا تا فردا نزد من می آیی.

✦✦✦✦

بیت هفتم

شاو حافظ می گفت اگر دلم برود
کی صبا چیزی در مورد کوه فولانی به من می گوید

دیشب دلم بر باد رفت و عاجز بودم که حافظ گفت: ای صبا از فلان جا برایم بوی خوش بیاور.

منبع: شرح الجلالی بر حافظ با شرح و تلخیص.