غزل شماره ۴۵۹ حافظ: زین خوش رقم که بر گل رخسار می‌کشی

معنا و تفسیر غزل شماره ۴۵۹ حافظ

آیه اول

زین خوبی که روی صورت گل می کشید
روی صفحه گل و گل خط بکشید

با این خط و شکل زیبایی که موهای محاسن را روی گلبرگ صورت خود به تصویر می کشید، روی صفحه گلزار و گلستان خطی خالی می کشید.

✦✦✦✦

بیت دوم

اشک های پنهان من
با هفت پرده به بازار می روی

اشک های پوشیده ام را آشکار و آشکار می کنی که در خانه ی آن چه در پشت هفت پرده نمایان است پنهان می شوی.

✦✦✦✦

آیه سه

سخت است بفهمیم صبا با بوی زلوف چه بویی دارد
هر بار به عنوان پایه کار می کند

باد صبا که آهسته و سست است او را به درون می کشد و هر لحظه در حسرت بوی موی تو کار می کند.

✦✦✦✦

آیه چهار

هر بار به یاد آن لب ها و چشم های مست می افتم
احساس گرسنگی از حریم خصوصی خود کردم

هر لحظه به یاد آن لب های سرخ شرابی و چشمان مست، مرا از گوشه خانه شخصی ات به خانه بادفروش می کشانی.

✦✦✦✦

آیه پنج

گفتم سرت باید به فراق ما بند باشد
اگر تلاش کنید آسان است

گفتی سزاوار است که سرت به زین اسب ما بسته شود و اگر زحمت بکشی برای ما آسان است.

✦✦✦✦

آیه شش

با چشم و ابروی تو چه کنم؟
زین قوس، تو مرا مریض می کنی

با این چشم و ابروی تو چه فکری کنیم به دل بیمارمان؟ آه از این کمان که به سر بیمار می زنی و تیری به قلبش می زنی.

✦✦✦✦

بیت هفتم

باز هم چشم بد را از لباس دفع می کند
تو گل تازه ای هستی که از این خار دامن می کشد

ای گل نو که مانند من از خار دوری می‌کنی، به سوی من بازگرد زیرا مانند خار محافظ گل، چشم بد و چشم بد را از تو دور خواهم کرد.

✦✦✦✦

آیه هشتم

حافظ دیگر چه می خواهی از سعادت ابدی؟
بخور و خودت را راضی کن