غزل شماره ۴۲۷ حافظ: چراغ روی تو را شمع گشت پروانه

معنا و تفسیر غزل شماره ۴۲۷ حافظ

آیه اول

نور روی تو تبدیل به شمع و پروانه شد
من نه به وضعیت تو و نه به وضعیت من اهمیتی نمی دهم

شمعی که عاشق پروانه است مثل پروانه دورت می چرخید.

✦✦✦✦

بیت دوم

خردی که به احمق ها عشق داد
بوی سنبل شما را دیوانه کرد

عقلی که دستور به زنجیر کشیدن دیوانگان عشق داد، خود از نوسان شمیم ​​زلف دیوانه شده است.

✦✦✦✦

آیه سه

بوی عطرت چی شد؟
هزار جان گرانبها قربانی شد

مهم نیست که عمرم در آرزوی تحقق عشق تو تلف شود، هزاران جان عزیز فدای معشوق خواهد شد.

✦✦✦✦

آیه چهار

خودم را از پا درآوردم و دوش گرفتم
عکسم را در دست یک غریبه دیدم

دیشب من فراری از انسانیت وقتی معشوقم را در اختیار غریبه ای دیدم حسادت بر من غلبه کرد.

✦✦✦✦

آیه پنج

چه طرح هایی مطرح کردیم که فایده ای نداشت
سبک ما تبدیل به یک افسانه شده است

تمام ترفندهایی که به کار می بردیم بی فایده بود، همه ترفندهای ما در مقابل او باطل و بی اثر شد.

✦✦✦✦

آیه شش

بر آتش چهره زیبایش به جای سیبند
به جز نقطه سیاهی که به صورت دانه می دید

چه کسی دانه ای بهتر از اسپند بر روی خال سیاه او می شناسد؟

✦✦✦✦

بیت هفتم

صبا را مژده زندگی داد
شمع روی سرش بود که پروانه آمد

زمانی که شمع اجازه ملاقات با تو را گرفت، شمع جان خود را در یک نفس به منادی نسیم صبا تقدیم کرد.

✦✦✦✦

آیه هشتم

بیمانی من را خیلی دوست دارد
که من جز حدیث البیمنه نمی گویم

عهد کردم که در روزهای کمروایی جز یک جام شراب و شکوفایی لبهای معشوق از چیزی حرف نزنم.

✦✦✦✦

آیه نهم

بحث مدرسه و خانقاه نباید باز باشد
در سر حافظ الحاوی از میخانه است