غزل شماره ۴۱۰ حافظ: ای قبای پادشاهی راست بر بالای تو

معنا و تفسیر غزل 410 الحافظ

آیه اول

ای فرمانروای پادشاهی، حق بالاتر از توست
جواهرات تاج و برترین جواهر شما

آه، جامه پادشاهی بر قامت تو زیباست و تاج شاهی از درخشش جواهر ذات شریفت و نژاد شریفت می درخشد.

✦✦✦✦

بیت دوم

خورشید هر بار که می تابد پیروز می شود
از کلاه خسروی چهره درخشان تو

صورت تو مانند ماه در زیر تاج سلطنتی است که به خورشید فتح و پیروزی اجازه می دهد هر لحظه بدرخشد و بدرخشد.

✦✦✦✦

برایسوم

ما امیدواریم که الطایر اقبال در هر جایی ظاهر شود
چتر گرد شما سایه می اندازد

هر جا چتر شاهانه ات که از بلندی پرواز می کند و چون پرنده خوشبختی از بخت خوش می ماند، سایه افکنده، پرنده بخت در آنجا ظاهر می شود.

✦✦✦✦

آیه چهار

از آداب شرع و حکمت با هزاران تنوع
نکته ای که دل عاقل شما را رها نکرده است

اندکی از معنا و محتوای احکام شرع و روش های فلسفه با همه تفاوت هایی که بین فقها و فلاسفه وجود دارد هرگز از دل و ذهن شما پوشیده نخواهد ماند.

✦✦✦✦

آیه پنج

آب حیوان او از منقار گوینده می چکد
توتی خوش لحاها یعنی کلیک کن ممنون

آب حیات از منقار طوطی فصیح می چکد، یعنی از سخاوت شکر تو.

✦✦✦✦

آیه شش

هر چند خورشید جومیت چشم و نور جهان است
نور چشمانش خاک پای توست

حتی اگر خورشید سپهر دلیل بینایی جهانیان و نور او باشد، غبار پای تو چشمانش را سرخ و دیدش را روشن می کند.

✦✦✦✦

بیت هفتم

آنچه اسکندر خواست و به او نداد
جرعه ای بود از پاکی جام جانبخش تو

آن آب حیاتی که اسکندر به دنبالش بود و عمر به او نداد، جرعه ای بود از آن باد پاک و حیات بخش حاضر در غار تو.

✦✦✦✦

آیه هشتم

نیازی به حریم حضور شما نیست
راز هیچکس با رای شما پنهان نخواهد شد

نیازی نیست کسی نیازهای خود را در اطراف درب شما بگوید، زیرا در نور شفاف صدای شما راز کسی پنهان نمی ماند.

✦✦✦✦

آیه نهم

خسرو جوانی است، حافظ
به امید آمرزش گناهان حیات بخش شما