غزل شماره ۴۰۶ حافظ: گفتا برون شدی به تماشای ماه نو

غزل شماره 406 حافظ، به ویژه بیت ششم، متأثر از فلسفه خیامی بوده و از خیانت به دنیا و زندگی انسان سخن گفته است. حبیب حافظ به او گفت که از خانه بیرون رفتی تا هلال ماه را در آسمان ببینی، از هلال ماه در ابرو خجالت بکشی و به خانه برگردی. دیگر دیر شده است که شعر مرا دوست بداری، مبادا از شرافت دوستان غافل شوی.