غزل شماره ۳۸۸ حافظ: بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن

معنا و تفسیر غزل شماره 388 حافظ

آیه اول

بهار و گل دلپذیر و پشیمان کننده است
دلت را از شادی و شادی بشکن

بهار و گل شادی کرد و توبه مستیان را از ننوشیدن شکست. همچنین با شادی چهره غم را از دل شما می زداید.

✦✦✦✦

بیت دوم

باد صبا قانش به هواداران رسیده است
بیرون رفت و پیراهنش را پاره کرد

نسیم بهاری وزید و غنچه پر از شور و شوق شد و لباسش را درید و شکوفا شد.

✦✦✦✦

آیه سه

حقیقت را از آب پاک دل بیاموزید
واقعا به دنبال آزادی از خدمات چمن

حقیقت و صفا را از آب پاک دل بجویید و آزادی و تقوا را از چمنی بخواهید که هرگز از فقر رنج نمی برد و همیشه سبز و زیباست.

✦✦✦✦

آیه چهار

تحویل صبا گرد گل کلالی نگر
به موهای زنبق روی منی نگاه کنید

بازی و حرکات نمایشی نسیم صبا را روی تخت گل تماشا کنید، اسپری گل ها را ببینید و موی سنبل را تماشا کنید که روی صورت یاسمین پرواز می کند و می شکند.

✦✦✦✦

آیه پنج

عروس قانش از حرم به فال سعد رسید
دل و دینش را به رخ خیر می برد

غانشا عروسفر با سرزنش نیک اختر مسعود از صفحه خارج شد و با چهره زیبایش به خوبی دل و دین ما را می دزدد.

✦✦✦✦

آیه شش

سفیر بلبل سوریده و نافیر هزار
برای بستن گل از خانه غم بیرون آمد

صدای بلبل و هیاهوی هزار صدا از غم زمستان بلند شد تا به گلستان رسید.

✦✦✦✦

بیت هفتم

حدیث را از قول نیکو و بوی خوش نقل کرده است
به قول حافظ و فتوای پیر صاحب وان

او به توصیه حافظ و فقه بزرگان از مصاحبت نیکوکاران و جامی شراب صحبت کرد.

منبع: دیوان حافظ از خلیل الخطیب رهبر.