غزل شماره ۳۸۳ حافظ: چندان که گفتم غم با طبیبان
غزل شماره 383 حافظ با تلاوت علی الموسوی القرمودی
متن غزل شماره 383 حافظ
تا جایی که گفتم غم با پزشکان است
با غریبه های بیچاره رفتار نمی کردند
آن گلی که همیشه در دست باد است
ننگ بر اندلیبان
خداوند دوباره به او چشم اندازش بدهد
چشم عاشقان به عاشقان
این نشانه عشق نیست
پروردگارا، دعواها را نخور
چه برکت آخر برای خواننده جودات
تا کی در بین فقرا بمانیم؟
حافظ نگشتی شیدای گتی
اگر به توصیه های کتاب گوش کنید
معنی و تفسیر غزل شماره 383 حافظ
آیه اول
تا جایی که گفتم غم با پزشکان است
با غریبه های بیچاره رفتار نمی کردند
هر چقدر غمم را با پزشکان در میان گذاشتم، بیچاره غریبه را درمان نکردند.
✦✦✦✦
بیت دوم
آن گلی که همیشه در دست باد است
ننگ بر اندلیبان
هر لحظه به آن گل در دستان نسیم بگو که شرمنده بلبل عاشق باشد.
✦✦✦✦
آیه سه
خداوند دوباره به او چشم اندازش بدهد
چشم عاشقان به عاشقان
خدایا زمان و مکان بده تا چشمان عاشقان دوباره چهره عاشقان را ببیند.
✦✦✦✦
آیه چهار
این نشانه عشق نیست
پروردگارا، دعواها را نخور
مهر و موم جعبه دوستی در جای خود نیست. خدایا نگذار که شاکیان با دستکاری به هدف خود برسند.
✦✦✦✦
آیه پنج
چه برکت آخر برای خواننده جودات
تا کی در بین بدشانسی ها باقی خواهیم ماند؟
ای توانگر، تا کی و تا کی در زمره کسانی باشیم که از سفره کریمانه تو بهره ای نبرده ایم؟
✦✦✦✦
آیه شش
حافظ نگشتی شیدای گتی
اگر به توصیه های کتاب گوش کنید
اگر حافظ به نصایح معلمان ادبیات گوش می کرد، از وسواس و جنون خود در این دنیا خبر نداشت.
منبع: شرح الجلالی بر حافظ با شرح و تلخیص.
