غزل شماره ۳۶۹ حافظ: ما ز یاران چشم یاری داشتیم

معنی و تفسیر غزل حافظ شماره 369

آیه اول

از دوستان کمک گرفتیم
آنچه ما فکر می کردیم اشتباه بود

ما از دوستان انتظار کمک و کمک داشتیم، اما آنچه فکر می کردیم اشتباه بود.

✦✦✦✦

بیت دوم

درخت دوستی را به چه کسی می دهید؟
اخیرا رفتیم و یک تخم کاشتیم

برای اینکه ببینیم درخت دوستی کی به ثمر می‌رسد، خیلی تلاش کردیم و بذر دوستی را کاشتیم.

✦✦✦✦

آیه سه

گفتگو آیین درویشی نبود
نه، ما با شما ماجراجویی داشتیم

غیبت و هیاهو عادت به تقوا نبود وگرنه دعوا و مشاجره با شما زیاد می شد.

✦✦✦✦

آیه چهار

قیافه ام شبیه جنگ بود
ما اشتباه کردیم و فکر کردیم این صلح است

نوع نگاه و حالت چشمان شما نوعی ترفند جنگی بود، ما به اشتباه فکر کردیم که این نگاه آشتی جویانه است.

✦✦✦✦

آیه پنج

گلبین حسنات خود دلفروز نشد
ما تلاش خود را برای آن انجام دادیم

نهال زیبای شما به خودی خود زیبا و جالب نشد، بلکه اراده و اراده قوی خود را برای آن به کار گرفتیم.

✦✦✦✦

آیه شش

نکات از بین رفت و کسی شکایت نکرد
ما از مقدسات خود غافل شده ایم

تصادفات زیادی رخ داد و کسی شکایت نکرد. احترام در میان یکدیگر را یک تمجید می دانیم.

✦✦✦✦

بیت هفتم

گفت دل حفیده را به ما دادی
ما دانشجوها مخالف کسی نیستیم