غزل شماره ۳۶۰ حافظ: گر از این منزل ویران به سوی خانه روم

آیه اول

از این خانه ویران تا خانه من
من به جایی خواهم رفت که عاقل و عاقل باشم

اگر از این ویرانی غربت به خانه برگردم، وقتی به آنجا رسیدم با خرد و برنامه زندگی خواهم کرد.

✦✦✦✦

بیت دوم

من به عنوان مسافر سالم به خانه برمی گردم
قسم خوردم که در راه به بار بروم

سوگند یاد کردم که اگر از این سفر به سلامت به شهر و دیارم برگردم، به محض رسیدن یک راست به سوی المکده بروم.

✦✦✦✦

آیه سه

تا به شما بگویم چه چیزی از این فرآیند کشف کردم
به در صومعه با چنگ رومی و جام

برای اینکه بگویم از پیروی از راه تو چگونه برایم روشن شد، با آلات موسیقی و ظرف شراب به خانقاه صوفیان خواهم رفت.

✦✦✦✦

آیه چهار

آشناها از راه عشق خون گرم می خورند
من حاضر نیستم از یک خارجی در رم شکایت کنم

اگر دوستانی که در راه عشق با من همراهی می کنند، مرا آزرده و آزرده خاطر کنند، اگر از آنها به غریبه شکایت کنم، فروتن خواهم کرد.

✦✦✦✦

آیه پنج

بعد من و زلف ژو زنگی نگار
من بارها و بارها دیوانه می شوم

از این به بعد با موهای بلند و زنجیری معشوقه ام سر و کار دارم. تا کی از معشوق دور باشم تا به دنبال خواسته های دل دیوانه ام باشم؟

✦✦✦✦

آیه شش

اگر چین ابرو را دیدی محراب باز است
سجده می کنم و با شکر راه می روم

اگر دوباره چشمم به قوس پیشانی او که همان انحنای محراب است افتاد، به شکرانه سجده می کنم و برای شکر نعمت صدقه می دهم.

✦✦✦✦

بیت هفتم

خرم، جو حافظ را به سمت وزیر منصوب کرد
خوشحالم که با دوستم به کاشان می رویم