غزل شماره ۳۵۸ حافظ: غم زمانه که هیچش کران نمی‌بینم

آیه اول

غم زمانه که محدودیتی نمیبینم
من رنگ بنفش را نمی بینم چون آن را می شوم

هیچ راه حلی برای غم و اندوه عصری که هیچ حد و پایانی ندارد جز شراب ارغوانی سراغ ندارم.

✦✦✦✦

بیت دوم

از پر موگان نمی خواهم خدمتش را رها کند
چون من علاقه ای به آن نمی بینم

من از خدمت به مباد زرتشتی یا پیر میکدی مراو دست برنمی دارم، زیرا صلاح خود را در ترک خدمت او نمی بینم.

✦✦✦✦

آیه سه

از آفتاب در یک لیوان در ارتفاعات لذت ببرید
چون من طالع شما را آن موقع اینطور نمی بینم

از یک لیوان شراب که مانند خورشید می درخشد بهره ببرید.

✦✦✦✦

آیه چهار

نشانه ای از مردم خدا از عشق شما
من این علامت را در بین شیوخ شهر نمی بینم

نشانه مردان خدا عاشق بودن است. این علامت را با خود حمل کنید زیرا در بین رهبران جامعه امروزی رایج نیست.

✦✦✦✦

آیه پنج

با دیدن این دو سورپرایز خیلی متاسفم
که با هر دو آینه نمی توانم ببینم

باید هزار بار برای چشمان مضطرب و پریشان من متاسف باشی که هر چند همه چیز در آنها مانند دو آیینه نمایان است، اما من نمی توانم چهره معشوقم را به وضوح در آنها ببینم.

✦✦✦✦

آیه شش

من تو را در کنار رودخانه دیدم
به جای خدمت، چیزی جز آب روان نمی بینم

از آن لحظه که قامت سرو تو از چشمان گریانم محو شد، به جای دیدن قامت سرو تو، جز آب روان چیزی نمی بینم.

✦✦✦✦

بیت هفتم

در این خماری یک جرعه نمی خورم
ببین، من مردم دهلی را در میان آنها نمی بینم

وقتی از مشروبات الکلی رنج می برم، هیچ کس به من کمی شراب نمی دهد. ببین در بین مردم هیچ کس خوش قلب نیست.

✦✦✦✦

آیه هشتم

علامت موی وسطش اینه که من عاشقش شدم
از من نپرس، من خودم نمی بینم

از من در مورد کمر باریک و موهای بلندش که وسواس زیادی به آن داشتم، از من نپرسید، زیرا آنقدر در آن تنگ بودم که دیگر حضورم را حس نمی کردم.

✦✦✦✦

آیه نهم

من و کشتی حافظ جز در این دریا
من هیچ ارزشی در سخنان آنها نمی بینم