غزل شماره ۳۵۱ حافظ: حاشا که من به موسم گل ترک می کنم

آیه اول

هاشا من در فصل گل می روم
وقتی این کار را می کنم به خود می بالم

برای من غیرممکن است که مگاساری را در هنگام شکوفه دادن و در بهار ترک کنم. من ادعا می کنم که باهوش هستم، پس چگونه ممکن است این اتفاق برای من بیفتد؟

✦✦✦✦

بیت دوم

شاعر از این همه محصول زهد و معرفت کجاست؟
چنگ و یوکلل می نوازم و نی می خوانم

به رامشگر خبر داد که تمام تقوا و دانشی را که در خواندن چنگ و عود و نی آموخته ام فدای آن خواهم کرد.

✦✦✦✦

آیه سه

من از شایعات مدرسه خسته شدم
من هم بارها در خدمت معشوقم هستم

در حال حاضر از سر و صدای بحث های علمی در مدرسه خسته شده ام و از این به بعد مدتی خود را به کار و شراب مورد علاقه ام مشغول خواهم کرد.

✦✦✦✦

آیه چهار

کی جام را در زمان عبادت آورد؟
کی داستان جیم و کاووس را تعریف کنم؟

زمان هرگز به کسی وفادار نبوده است که یک پیاله شراب بیاور و من داستان آموزنده جمشید و کیکاووس را خواهم گفت.

✦✦✦✦

آیه پنج

در روز قیامت از نامه سیاه نترسید
با تشکر از او، من این پیام را خواهم خواند

من نمی ترسم کارنامه اعمالم سیاه و زشت باشد، زیرا در قیامت صد کتاب از این قبیل را به برکت و بخشش او تا کرده و قرار می دهم.

✦✦✦✦

آیه شش

عجله صبح به سوی گله های خداحافظی شب
شاید با این فال خوش شانس باشم

پیام آور باد صبح کجاست تا گلایه های شب های فراق را با آن پیک شاد در میان بگذارم؟

✦✦✦✦

بیت هفتم

این زندگی عاریتی است که دوست به حافظ سپرد
روزی صورت او را می بینم و تسلیم او می شوم