غزل شماره ۳۳۸ حافظ: من دوستدار روی خوش و موی دلکشم

آیه اول

من طرفدار صورت و موهای زیبا هستم
چشمان مدهوش مست و من خسته

من مجذوب چهره زیبا و موهای جذابم و در برابر چشمان مست و شراب ناب عقل و حواس خود را از دست می دهم.

✦✦✦✦

بیت دوم

گفتم یک کلمه از عهد ابدی بگو
بگذارید به شما بگویم که من دو فنجان دارم

تو از من خواستی که در مورد راز زمان بدون شروع صحبت کنم، جایی که می گویم یک پیمانه شراب خوردم.

✦✦✦✦

آیه سه

من یک بهشت ​​هستم اما در این سفر
در حالی که من زندانی آکنه هستم

من از نسل آن شخص هستم که از بهشت ​​آمده است، اما در این سفر و اکنون در دام عشق ماهرانه جوانی گرفتارم.

✦✦✦✦

آیه چهار

در عشق، لازم نیست سخت باشد
معلم من مثل شمعی است که از آتش من می ترسد

در کار عشق و پرستش چاره ای جز ساختن و سوزاندن نیست و من چون شمع بر این جاده ایستاده ام از آتش می ترسم.

✦✦✦✦

آیه پنج

شیراز معدن لب لعل و خان ​​حسن است
من گیج شده ام

لب معدن شیراز مثل جواهر سرخ رخ و مرکز زیبایی و جمال، گوهرشناس فقیری هستم و به همین دلیل است که مضطرب هستم.

✦✦✦✦

آیه شش

من به اندازه کافی چشم مست در این شهر دیده ام
الان واقعا غذا نمی خورم و خوشحالم

آنقدر در شیراز چشم مست دیده ام که الآن مشروب نمی خورم اما مست و سرحالم.

✦✦✦✦

بیت هفتم

هوران شهری پر از جذابیت از شش جهت است
هیچی نداریم، هر ششم خریدار نیست

شیراز شهری است که زیبایی و جذابیتش را از شش سو می توان دید. دستانم از ثروت های دنیا خالی است وگرنه از هر شش جهت خریدارم.

✦✦✦✦

آیه هشتم

امیدوارم شانس به من کمک کند لباسم را به سمت دوستم بکشم
موهایش دور فرش کشیده شده بود

اگر شانس به من کمک کند با توشه به دوستم سفر کنم، حوریان بهشت ​​با موهای دور جاده بار و تنم را از دوش من برمی دارند.

✦✦✦✦

آیه نهم

عروس نگهدار تجلی آرزوی من است
آینه ندارم آه میکشم