غزل شماره ۳۰۸ حافظ: ای رخت چون خلد و لعلت سلسبیل

آیه اول

آه، پوستت مثل شمشیر است
روح و قلب شراب خوار حذف شده است

ای که صورتت چون آسمان و لبهایت چون چشمه سلسبیل. بهار بهشت ​​سلسبیل جان و دلش را مفت در راه تو داد.

✦✦✦✦

بیت دوم

پوشش سبز خط دور لب
آنها مانند موراناند گارد سیلسپیل هستند

موهای سبز روشن دور لب شما شبیه فرشته های سبزپوش در اطراف چشمه سلسبیل در بهشت ​​است.

✦✦✦✦

آیه سه

چشمانت در هر گوشه ای است
صد نفر مثل من مرده اند

تیر مژه تو هر گوشه به صد مرده مثل من افتاده است.

✦✦✦✦

آیه چهار

پروردگارا، این آتشی که در جان من است
کاری که با خلیل کردی شگفت انگیز است

پروردگارا همانطور که آتش بر ابراهیم خلیل سرد شد این آتشی را که در جان من فرود آمد سرد کن.

✦✦✦✦

آیه پنج

برای دوستان وقت ندارم
اگرچه بسیار زیباست

دوستان و همراهان عزیز با اینکه چهره بسیار زیبایی دارد، فرصت مناسبی برای اظهار نظر نمی یابم.

✦✦✦✦

آیه شش

پاهایمان لنگ است و خانه خیلی دراز است
دست ما کوتاه و کف دست است

راه رسیدن به مقصد بسیار طولانی است و پایمان لنگ است. دست ما کوتاه است و کف دست بالای کف دست بلند است.

✦✦✦✦

بیت هفتم

حافظ سربانیه ایشانگر
او به پای پایل افتاد

حافظ از زور دست معشوق مانند مورچه زیر پای فیل افتاد و بی پناه شد.

✦✦✦✦

آیه هشتم

زنده باد شاه عالم
باد و هر چیزی شبیه زین