غزل شماره ۲۷۸ حافظ: شراب تلخ می‌خواهم که مردافکن بود زورش

آیه اول

من شراب تلخ می خواهم، قوی بود
برای رهایی از دنیا، شر و طغیان

من شراب قوی و داغ میخواهم که مستی آن انسان را بکشد تا کمی از غم و غصه دنیا آرام بگیرم.

✦✦✦✦

بیت دوم

سمات دیهار بدون پرور شهد آسایش ندارد
از شر تلخی و شورش خلاص شوید

در سفره رنگارنگ این دنیای حریص هیچ آرامش شیرینی نیست دهانت را از تلخی و شوری آن ببند و پاکش کن.

✦✦✦✦

آیه سه

او بیان می کند که نمی تواند از دسیسه های بهشت ​​در امان باشد
از نمایشنامه ونوس چانگجی و مریخ یک جنگجو است

شراب بیاور زیرا نمی توانی از فریب و فریب آسمان و نمایندگی زهره غناز و مریخ جنگجوی آسمان در امان باشی.

✦✦✦✦

آیه چهار

کمند شکار بهرامی را بیندازید و بگیرید
که راه رفتم این کویر نه بهرام است نه جورش

نخ ماهیگیری بهرام گور را دور بریز و جوان جمشیدی را بردار که من این بیابان را گشته ام. نه بهرام نه الاغ وحشی شکار می کند و نه قبرش.

✦✦✦✦

آیه پنج

بگذار راز برکت در اردیبهشت را به تو بگویم
تا زمانی که دل کور خود را نشان ندهی

بیا تا راز این دنیا را در یک جام شراب ناب به تو نشان دهم، به شرطی که آن را با منحرفان بی مزه شریک نشوی.

✦✦✦✦

آیه شش

در تفسیر دراویش تناقض زیادی وجود ندارد
سلیمان عقاید خشونت آمیزی با موریس داشت

نگاه دلسوزانه و دلسوزانه به دراویش، بزرگی را نفی نمی کند. زیرا سلیمان با تمام عظمت و عظمتش نسبت به مراکشی ضعیف نیز مهربان بود.

✦✦✦✦

بیت هفتم

قوس ابروی جانان از حافظ برنمی گردد
اما به بازوی ضعیفش می خندد

ابروی کمانی معشوق از فرمان حافظ منحرف نمی شود، بلکه به بازوی ضعیف حافظ که از ترسیم این قوس ناتوان است لبخند تمسخرآمیزی می زند.

منبع: شرح الجلالی بر حافظ با شرح و تلخیص.