غزل شماره ۲۱۰ حافظ: دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

معنا و تفسیر غزل الحافظ شماره ۲۱۰

آیه اول

دوش در حلقه ما مدل موی تو بود
تا پایان شب، صحبت از خط موی شما شد

دیشب مجلس ما از موهای تو حرف می زد و تا نیمه شب از حلقه های به هم پیوسته زنجیر زیلفک شما صحبت می کردیم.

✦✦✦✦

بیت دوم

قلبی که از پشت مژه هایت خون می آمد
یک بار دیگر قوس ابروی تو را از دست داد

اگر چه قلب از تیر مژه هایت با خون می تپید، اما همچنان آرزوی دیدار با ابروی کمانی تو را داشت یا بی صبرانه به تیری دیگر از تیراندازی تو امیدوار بود.

✦✦✦✦

آیه سه

ضمنا عفا الله صبا کز به شما پیام می داد
ما کسی را از محل شما پیدا نکردیم

بار دیگر رحمت بر نسیم صبا باد که از سوی تو برای ما پیامی آورد وگرنه جز تو که از جای تو آمده ای به کسی نمی رسیدیم. آیا دعایی است که به این معناست که خداوند او را به لطف و رحمت خود می پوشاند؟

✦✦✦✦

آیه چهار

دنیا چیزی از شور و شوق و شر عشق نمی دانست
تهمت دنیا تیرگی طلسم تو بود

دنیا از هیاهوی عشق آگاه نبود. ژست جذاب چشم دلربای تو باعث چنین جنون در دنیا شده است.

✦✦✦✦

آیه پنج

من هم آدم سالمی بودم
سد راهگشای هندوهای شما بود

یک روز سرگردان بودم، آسوده و آسوده بودم، این غرغر سیاه تو بود که دام شد و مرا به دردسر انداخت.

✦✦✦✦

آیه شش

در را باز کن تا قلبم باز شود
وسعتی که مال من بود در کنار تو بود

کمربندى را که بسته ام باز کن تا شاد باشم، زیرا رزق و روزى من از توست.

✦✦✦✦

بیت هفتم

برای وفاداری شما، برای انتقال آبروی شما
دنیا دلتنگ تو بود

با صداقتت قسم می خورم که قدم بر خاک قبر حافظ نخواهی گذاشت، زیرا او با آرزوی دیدار تو در دل از این دنیا می رفت.

منبع: شرح الجلالی از حافظ و شرح الخطیب رهبر با تفسیر و مخفف.