غزل شماره ۱۱۵ حافظ: درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

معنا و تفسیر غزل الحافظ شماره ۱۱۵

آیه اول

درخت دوستی بکار که کام دل را پر کند
نهال دشمنی را که رنج بی شماری به بار می آورد، بردار

عشق و محبت را در خود پرورش دهید و ثمره آن تحقق رویاهای شما خواهد بود. بکه درخت عداوت را که این همه رنج و اندوه به بار می آورد از ریشه می کند.

✦✦✦✦

بیت دوم

رندان، مهمان محترم خرابه باش
آن درد در سر جانا گرت خماری قند است

وقتی در بار یا پادگان میهمان هستید با پیشخدمت های مذهبی با احترام رفتار کنید زیرا اگر مست شوید دچار مشکل می شوید و ممکن است شرابی به شما ندهند. این بدان معنی است که شما به رانندگان نیاز دارید، بنابراین حرمت و احترام آنها را حفظ کنید.

✦✦✦✦

آیه سه

شب صحبت خزانه دار بعد از وقت ما
زیاد راه نروید

برای یک شب همراهی خود ارزش قائل شوید، زیرا پس از زمان و مرگ ما، چرخ و فلک به چرخش خود ادامه می دهد و آسمان همچنان روزها و شب های بیشتری را در خود نگه می دارد.

✦✦✦✦

آیه چهار

عماری مهد ماه است
خدا در دل آرد گذاشتن روی دیوانه است

تاج و تخت روان مون در دست عماردار یا کجاویهران است و تاج و تخت روان مون در زیر اوست. به خاطر خدا او را در عشق دیوانه کنید.

✦✦✦✦

آیه پنج

بهار زندگی را می خواهی وگرنه هر سال این علف
مثل نسرین صد گل آرد حمل می کند و مثل بلبل هزار آرد

ای دل آرزو می کنم که همیشه در بهار فیض و فصل جوانی باشی، زیرا از نظر زمانی تفاوتی نیست و هر سال صدها گل زیبا می رویند و هزاران بلبل می آیند و می روند.

✦✦✦✦

آیه شش

قسم می خورم مثل دلم با زلفات قرار گذاشتم
لطفا هر چه زودتر اجازه دهید لال بنوشد

به خاطر خدا وقتی دل خسته و زخمی ام موی تو را نوید می دهد به عهد وفا کن و به لب نازنینت بگو که با یک بوسه به دل غمگینم آرامش بده.

✦✦✦✦

بیت هفتم

در این باغ از خدا می خواهم که سر حافظ را عوض کند
روی نیمکت بنشینید و در کنار آرد سرو کنید

حافظ در پیری و در اواخر عمر از خدا می خواهد که در این باغ باشد و در حاشیه رودخانه ای بنشیند و عاشقی بلند قامت را در آغوش بگیرد. یعنی دعا می کند که بقیه عمرش را در آرامش بگذراند