غزل شماره ۴۰۵ حافظ: به جان پیر خرابات و حق صحبت او

غزل شماره 405 حافظ به دفاع شاعر از باورهای درونی خود می پردازد. حافظ توران شاه با طنز هشدار می دهد که همه افراد در بار ملحد نیستند. حافظ جان پیر خرابات یا زعیم رندان و حق برای بیان این مقصود سوگند یاد می کند که با او وقت صرف کرده است و هدفی جز قصد خدمت به معشوق ندارد.