غزل شماره ۳۹۶ حافظ: صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن

معنا و تفسیر غزل شماره 396 حافظ

آیه اول

صبح است، گارسون، یک لیوان شراب بریز
هیچ تاخیری در آسمان نیست، عجله کنید

بنده صبح شد یک لیوان شراب بریز. سبهر یک لحظه نمی ایستد، عجله کنید.

✦✦✦✦

بیت دوم

ژان قبل از اینکه دنیا فانی شود نابود شد
ما را از جام باد گلگون بیرون کن

قبل از اینکه این دنیای در حال مرگ نابود شود، ما را با یک لیوان شراب صورتی بکش.

✦✦✦✦

آیه سه

خورشید از مشرق ساغر طلوع کرد
اگر خواهان تجمل هستید، خواب را رها کنید

خورشید و باد از شرق می وزید. اگر می خواهید تفریح ​​و نوشیدنی ترتیب دهید، از خوابیدن خودداری کنید.

✦✦✦✦

آیه چهار

روزی که چرخ گل ما را تراکتور کنند
زنهار سر ما را از شراب پر کن

روزی که زمان از خاک بدن ما کوزه می‌سازد، یادمان باشد که کوزه‌ای را که از خاک سرمان ساخته شده را با شراب پر کنیم.

✦✦✦✦

آیه پنج

ما اهل زهد و توبه نیستیم
با ما در مورد جام باد صافی بحث کن

ما اهل تقوا و توبه و اسراف نیستیم.

✦✦✦✦

آیه شش

کار صحیح این است که محافظی را بپرستیم
برخیز و مصمم به انجام کار درست باش