غزل شماره ۳۳۱ حافظ: به تیغم گر کشد دستش نگیرم

آیه اول

من نمی خواهم به تیغه ام دست بزنم
اگر به من شلیک کنی، تو را خواهم بوسید

اگر مرا با شمشیر بکشد، او را منصرف نمی‌کنم، اما اگر با کمان به من شلیک کند، از او تشکر می‌کنم.

✦✦✦✦

بیت دوم

تیر و کمان خود را شلیک کنید
که جلوی دست و بازوی تو بمیرد

به قوست بگو مژگان مرا با تیر بزن و پاهایم را قطع کن تا پیش دست و بازوی او بمیرم.

✦✦✦✦

آیه سه

غم گتجار از پایم می آید
با یک استثناء کوچک، من در بازداشت هستم

وقتی غم دنیا مرا می بلعد چه کسی جز یک لیوان شراب کمکم می کند؟

✦✦✦✦

آیه چهار

بیا خورشید صبح امید
که در شب هجرت اسیر بودم

ای خورشید صبح رویاها سرت را از افق بلند کن که من در دست شب فراق قدم بردارم.

✦✦✦✦

آیه پنج

مرا بخوان شیخ خرابه
جرعه جرعه جوانم کن، پیر شدم

ای بزرگ، نزد من بیا و مرا با جامی شراب جوان کن که پیر شده ام.

✦✦✦✦

آیه شش

به موهایت قسم
من پاهای تو را ترک نمی کنم

دیشب بهت قسم خوردم که هیچ وقت سرم را از پایت بر نخواهم داشت.

✦✦✦✦

بیت هفتم

این خرقه تقوا را در حافظ بسوزان
حتی اگر در آتش بودم او را نمی گرفتم