غزل شماره ۲۰۱ حافظ: شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

14 ساعت پیش

0 خواندن این مطلب 2 دقیقه زمان میبرد

معنا و تفسیر غزل شماره 201 الحافظ

فهرست مطالب

آیه اول

شراب بیگش و بنده خوب دو دام هستند
تا باهوش ترین مردم دنیا از طناب خود فرار نکنند

شراب پاک و بنده ای مهربان و صمیمی دو دام در مسیر انسان هستند که حتی باهوش ترین مردم جهان نیز نمی توانند خود را از آن رهایی بخشند.

✦✦✦✦

بیت دوم

دوستت دارم، رند، شکر و نامه سیاه
هزار ممنون که دوستان شهرستانی بی گناهند

با اینکه عاشق و مست و گناهکارم اما هزاران بار خدا را شکر می کنم که هموطنانم گناهی ندارند. حافظ در کلیپ دوم علمای منافق اعم از صوفیان و زاهدان و وعاظ را به سخره گرفت.

✦✦✦✦

آیه سه

جاوه پیشه درویش و رهگذر نیست
ما امیدواریم که این محققین 9 مرد باقی بمانند

بی انصافی و پایمال کردن حق دیگران راه درویش و راه رفتن در راه حق نیست، یعنی یک نفر هم نمی تواند ظالم و درویش باشد، ای پیاپی مردان راه راست نیستند.

✦✦✦✦

آیه چهار

گدایان متواضع به مردم ابراز محبت کردند
شاهان بدون پشت و خسروان بدون کلاه

عاشقان فقیر را تحقیر نکنید و آنها را بی اهمیت تلقی نکنید. زیرا این گروه ظاهراً فقیرند، اما در حقیقت پادشاهانی بدون کمربند سلطنتی و بدون تاج و کلاه هستند.

✦✦✦✦

آیه پنج

حواستان باشد که وقتی باد می وزد
هزار خرمن برای اطاعت بیهوده نگذارید

توجه خود را با دقت جمع کنید و بدانید که وقتی بادهای غیرضروری می وزد، هزاران محصول عبادت و خدمتی که جمع آوری کرده اید از بین می رود و پشت سر نمی گذارد. نصف جو رها نکن دو معنی دارد، یکی اینکه نیم جو نمی گذارند و باد همه چیز را می برد و دیگر اینکه خرمن تو را به قیمت نیم جو نمی خرند.

✦✦✦✦

آیه شش

نگذار گل عشق بشکند
بگذارید بردگان فرار کنند و چاکراها بجنگند

جفا نکنید، زیرا هنگامی که بندگان و یاوران شما پراکنده شوند، صفوف عشق و شکوه شما نیز شکسته خواهد شد.

✦✦✦✦

بیت هفتم

غلام همت دردی کاشان تک رنگ
نه گروهی که لباس آبی و قلب آبی دارند

بنده و نوکر زحمت و پشتکار کسانی هستم که بدون ریا درد و رنج را تجربه می کنند، نه آن یقه آبی های سیاه دلی که خود را صوفی می نامند.
کبود: لباس آبی است و صوفیان به اقتضای مقامشان رنگهای خاصی داشتند و رنگ عبا نشان دهنده مرتبه و منزلت آنان است.

✦✦✦✦

آیه هشتم